Veda

vedalar hep boktan olur ya. bu en boktanlarından biriydi. soluk alamadım resmen giderken adadan. oysaki toplasan 4 gece 3 gün kaldım. ama dolu dolu 4 gece 3 ün oldu. değişik oldu. cuma öğlen fındıklıda başladı, salı akşam üsküdarda bitti. geçen seferki gibi uzun uzun yazasım yok. ben adaya çok fena aşık oldum sadece. bu önemli :)

Şebnem hanıma fotoğraflar bırakıldı, bir senedir aklımda olan birşeydi bu ve içim rahatladı. her ne kadar kendisini göremesem de, ileteceklerinden şüphem yok. artık bir sonraki gidişimde sorarım beğenip beğenmediğini.

yeni çadır denendi, kurması kolay, toplaması zahmetli biraz. ama kurtulmadı tabi elimden.

adada çok anlamsız yerler, el değmemiş koylar buldu bu gariban, çoğu insanın çıkmadığı, inmediği, tırmanmadığı yerlere ayak bastı :) çok eğlenceliydi. her gördüğüm yerle daha da sevdim adayı.

inanılmaz kalabalıktı. insan görmediğimiz yerlerde bir sürü araba parketmiş şekilde görünce yadırgamadım değil. ama yine de, onca insana rağmen bile çok güzeldi, her yeriyle, her şeyiyle.

motosiklet kiralamadım yine, ama sivrisinek gibi birbirini kovalayan bir kız ve erkeği izledim, vızz vızz dolandılar tüm gün adada, biri önde, biri arkada :) şeker bir görüntüydü.

yine adada, yine aynı restoranda maç izledik, yine nonda gol attı, yine delirdik :) olay mahallinde Galatasaray Kapalısından tanıdık bir simaya denk geldik, hoş sohbet muhabbetin üstüne, maçın bitiminde bir arkadaşının café'sine davet etmesiyle ada zamanımız değişti.

efem tavsiyedir, peron café restaurant. murat bey ve gül hanıma utku'dan selam söyleyiniz yolunuz düşerse. murat beyle bir bira içip, gül hanıma bulaşık yıkamakta yardım ediniz. dünya güzeli insanların hoş sohbetini adanın huzuruyla birleştiriniz. ben yaptım, masa sildim, servis yaptım, bulaşık yıkadım. ve bundan inanılmaz keyif aldım. iş teklifi bile aldım bulaşıkçı olarak, ama şimdilik amatör bir şekilde bulaşık yıkamayı tercih ettim, ama 2 hafta daha iznim var. gidip daha çok bulaşık yıkamayı, daha çok servis yapmayı ve o güzel insanlarla daha çok sohbet etmeyi hayal ediyorum.

bir sonraki turda sanırım çadır değil pansiyon tercih edip adanın merkezinde daha çok vakit geçirmek daha başarılı olacak. dağı tepeyi çok gezdim ama merkezde yeteri kadar vakit geçirmedim sanki. bu açığımı kapatmayı planlıyorum.

dar sokaklar, huzurdan mayışmış hayvanlar, "yasu"lar, "g'mornin"ler, "günaydın"lar, istisnasız gülen insanlar, hiç durmadan esen rüzgar, iyot kokusu, doğa kokusu, kekik kokusu.

kendimi şımarttım, 2 tane mug aldım :) çok güzeller, çok sevdim. sanırım güzel şeyleri hatırlattığı için bu kadar güzeller. ağlayacaktım neredeyse adadan giderken :(

hayal kurdum çokça, öyle bir yerim olmasını çok istedim. planlar da kuruyorum hani, olmayacak iş değil. bir gün mutlaka diye düşünüyorum. o güne kadar amatör bulaşıkçınız emrinizde efem.

bir dahaki sefere dalış da düşünüyorum ada ve civarında. o soğuk sular, ve civarda akvaryum koyu gibi yerlerin olması ihtimali. düşünmesi bile apayrı bir keyif. kimbilir belki cer hanımı bile ikna ederim adaya gitmek konusunda, dalmaya çalışırsam benim boğulma ihtimalim var. boğulmasam da olur ya, ölmiym daha :)

adanın rüya gibi olması kısmı anlamsızca iltifatlardan olabilir. güzel bir adam bana fotoğraflarda güzel bir kompozisyon yakaladığımı, telefonla değil de adam gibi bir fotoğraf makinası alarak bu işe eğilmemi, hatta sararsa bir süre kurs almamı söyledi. güzel fotoğraf çektiğimi düşünmüyordum ama, öyle bir insandan bunları duymak güzeldi. murat bey "oha dedirtecek kadar" içtiğimi söyledi :) ada tabi, temiz hava filan son 36 saatte nefesim açıldı :) gül hanım sürekli kibar ve nazik bir insan olduğumu söyledi, tanımıyor tabi, normaldir. ama duymak hoştu. bir de çok narin yıkıyormuşum bulaşıkları. tabi ben modeli ayıdan ilk bakışta pek beklenmez bu hareketler. ama ben kibarımdır yahu :)

mutlu olun, sodapop kadar hafif, trance kadar yüksek, napalm death kadar sert olun. güzel de olun.

Günün şarkısı Rihanna - Disturbia efem. cumaya uygun. vurun sesi sonuna kadar, mutlu olun.