ilk narkoz son gülüşler :)

yazdıklarımı okudum biraz önce, ilk ameliyat son olsun demişiz. demişiz de tabi hayatın akışına karşı çok bir nane yeme şansımız yok. o yüzden ağzım hiç nane kokmaz benim. efendi gibi hiçbir nane yemem akışlara, süreçlere. arada ağzın alkol kokuyor diyen sevgilim bile olur, ama ağzım nane kokmaz. nane olmadan ne anlamı kalır bu hayatın diyenlerdenseniz, hiç kalanını okumayın, çünkü bir nane yemediğim gibi hayatın akışına, benden bir nane de olmaz. böyle birşey işte :)

ne? nereden mi çıktı bu peri? yanımdaydı benim o arkadaşım. o yanımda olduğu için ben hala buradayım belkide. neden mi? ameliyat diyorum aloo, günlük sen de sapıtmaya başladın iyice. ulan 11 gündür alkol almıyor olabilirim de, bu senin sapıtman için yeterli bir şey değil günlük. biz sapıttık bari sen sapıtma artık.

15 Şubat 2008 Cuma sabahı ameliyata girdi bu bünye. doğal olarak "acaba ne yapıyorlar içeride mna koyyüm" konulu birkaç soru işareti yok değildi hani. kimde olmaz ki diye avuttum kendimi. kesicekler lan sonuç olarak. sakat bişey. bugüne kadar dışarıdan gelen darbeleri kısmen savuşturmuşuz ama bunlar harbi kesicek.

kısmet işte, narkoz bünyeyi öldürmeye çalışmış. tabi ben o arada uyuyorum, bilmiyorum böyle şeyleri. 3 dakika bizim kalp durmuş günlük. yani tam türkçesiyle yarra yiyormuşuz, tarkan hoca efendi hazretlerinin dediği üzre, hüp diye içimize çekmesek havayı, düdük makarnası gibi kalmışız masada da ruhumuz duymayacakmış.

o günden beri insanlarda bir ihtimam, bir ilgi, bir alaka. ne oluyor mna koyim, ben aynı ben. motor 3 dakika durdu diye soğumadı ya. sadece içirtmiyorlar. e tabi bu da benimki gibi bir bünye için yeterli sıkıntı. kesecekler ama yakın zamanda. o zaman rahata kavuşur, açarız umarım çıtırt diye kalın belli bir büyük rakıyı. hey gidi be, güzel gider o meret her ortamda.

veritas tabi. gerçek. veritas. truth. sakat birşey aslında çırılçıplak gerçek. ama olması gereken, yaşanması gereken şey o. çünkü yalan işe girdiği vakit, zorlanıyor hayat. gitmiyor. gerçekten bazı şeyleri gözden geçirmeye fırsat oldu ama bu bokyiyen apandisit. şu anda bir hafta öncesine göre daha güçlüyüm. vallahi bak. denemek isteme bence günlük, içimden bi ses kodummu yıkacağımı söylüyor, sen ilk talihli olma :)

akşam bizim takımın maçı var günlük. bizim takım koysun, geri gelicem. şimdi kafa olarak hazırlanmam lazım maça. malum, taraf olmak ciddi bir iştir.