copycat

neden insanlar unutulanlar arasında yer almak için bunca çaba sarfediyorlar anlamış değilim.

kişi kurallardan uzak durup özgür olmak yerine hep işi kitabına, kuralına göre oynamayı seçer ise, özgür olmanın güzelliğinden vurduğu dem ne kadar kaale alınası birşey olabilir ki?

yoksa bu bile bile teslim olmak mı? ihtiyaçlar için ruhunu satmak? prangalar vuruldukça özgürleştiğini sanmak?

halbuki, kimsenin birbiri için muhteşem şeyler dilemediği şu ortamda, kişinin yaptığı yahut yapmak istediği şey; o prangaları kendi eliyle takmak karşısındakine, kendi kurallarına göre oynatmak oyunu, kendisi için vazgeçilmesi özgürlüklerden..

bencillik paçalardan akacak yakında, kendi kümesine dahil olmayanları kötüleyerek geçmeye başlayacak kişilerin zamanı.

ve bir gün, ardına değil, yanına baktığında kişi, görecek aslında muhtaç olduğu kişileri. kısıtlamadan, kısmadan, fütursuzca susacak devamında.

ve o gün, son başlayacak...