mnskym

sabah birşeyler yazma isteğim vardı, ama evimden iskeleye uzanan, sallanarak yürününce 20 dakika tutan o yol, olası başlık düşüncelerimi sıfırlayıp "mnskym" yaptı. seksist bir yaklaşımımın olmamasına çalışırım, günde 1500 defa koymamaya çalışırım ama, böylesi günlerde sanırım koymadan durulmaz.

sol ön patisi parçalanmış bir kedi gördüm, dizlerimin bağı çözülüyordu, başında orta yaşlı bir bayan. balta sayesinde tanıdığım veterinere yönlendirdim, taksi parasını da verdim bayana, veterineri de aradım. olası bir cerrahi müdahalenin (ne demek olası mnskym, parçalanmış işte, olacak o müdahale) masraflarını üstlendiğimi belirttim. de zaten bu aralar meteliğe kurşun atan ben değil miydim diye düşünürken yakaladım beynimin diğer lobunu. beyin değil göt lobu olacak parçasın diye çıkıştım, ulan hayvanın patisi be. parçalanmış. ben 2 hafta daha parasız dolaşsam çok mu? allah cezamı versin.

devamında ölmüş bir serçe gördüm yol ortasında, o kadar huzurluydu ki. ben de onca huzura sahip olup öyle ölmek istedim bir anda. yeter yaşadığımız yahu, 30 sene olmuş. çok hayallerim, düşlerim var ama, gerçekleştiremesem de gözüm arkada kalmaz herhalde. zaten şu ana kadar ne gerçekleşti ki?

son darbeyi de iskelede bir kız çocuğu vurdu, öyle içli, öyle hıçkıra hıçkıra ağlıyordu ki, görünce fena oldum. acaba neydi sorunu? :( yabani, çekingen, utangaç bir adam olmasam gidip sorardım neyin var küçük diye, ama malesef ki değilim, o kızcağız da öyle ağlaya ağlaya guzaklaştı, ben de ofise doğru, omuzlarımda dünyanın yükü.

şu anda bağırmak istiyorum sadece, "AMINA KOYİM!" diye. söz bir defa bağırıp susacağım. hiçkimseyi rahatsız etmeyeceğim devamında.

P.S. ada notlarının sonuncusunu bugün yazacaktım ama, sanırım beceremeyeceğim. emin değilim. kafamı toplarsam yazacağım birşeyler. özürlerimi sunarım.