Kerteriz'in devamı başlar..0,50..

-beni dinlediginiz için teşekkürler diye başladı..

Ben istanbul’dan geliyorum ve seni tanıyorum dedi bana, sonrasına hiç dokunmadan ve yorum yapmadan yazacagım…


“benim de belli bir yaşantım vardı,sizin gibi..
otostopla evime gitmeye calışıyorum bir gece, evime dediysem ailemle beraber yaşadığım köhne betonarme binaya..eskiden fakirmişiz biz, çalışmış didinmiş babam yapmış bir ev oturuyoruz öyle..beni okuttular şehir dışında, bende okudum adam oldum, geldim geçtim binbir türlü pisliğin içinden ama onlara layık olmaya calıştım hep..bilirsiniz işte saygı sevgi meselesi..onlar seni severler, sen de onlara bir borcun varmış gibi kendini düzgün tutmaya özen gösterirsin, adam gibi bi işe de girdim, mutlu mesut bi hayat sürüyorum o an anlayacagınız..
neyse bindim ben arabaya, siyah bir arabaydı..
iki kız aldı beni, arkada da ben, gidiyoruz…camları filmli arabanın,dışardan seçilemiyor yani, şoför sarışın,yanındaki kumral, yüzüne bakılır cinsten ikiside…hiç konuşmuyorum ben..
içer misin diye uzattı yanda oturan..kocaman bişey sarmışlar, alırım dedim iki nefes, aldım sonra….sağlam muhabbetleri var, keyifli yani, yolculugu hiç anlamadım desem yeridir…bıraktılar evime, telefonumu aldılar ben inerken..ben tabi hiçbişey anlamıyorum, megerse arabayı kullanan beni çok sevmiş, nasıl sevmekse…