15.12.2008

hiçbirşey yazasım yok aslında. yani boşlamış gibi duruyorsam, ki mümkündür, boşlamışımdır. sanki bu adamlar gittikten sonra içime birşeyler oturdu, huzursuzum sürekli. anca işyerinde salak salak muhabbette kafam dağıldı biraz, bir de sağolsun cüzzamlı melek gülümseyebildiğimi hatırlatıyor. onun haricinde yapıştı bu somurtma üstüme, kalkmıyor iblis. ulan demek hatun olsak da sevgilimizi göndersek askere bildiğin bileklerimizi kesicez. ben bu kadar duygusal bi herif değildim yahu, ne ara oldum anasını satiim. şafağımız daha karanlık, yolumuz uzun. ben de, özellikle kaska'nın yokluğunda bir süre içmeme kararı aldım, özel şeyler haricinde. bugün diğer hayatımın ilk günü. bir tam teşekküllü rakı+balık masasını reddettim, alışılmadık bir hareket olduğundan teklif sahibi arkadaş garipsedi, yarın tekrar zorlamaz umarım :) böylesi teklifleri es geçmek zor olabilir çünkü. bugün gittim, durduk yere blender aldım kendime, uzun zamandır eve bişi almamıştım, şık oldu. artık üşenmediğim sabahlara muz+çilek+bal+süt karışımıyla giricem. belki kahvaltı özürlü bana iyi bile gelebilir, kafam çalışır biraz. çok durgunum. çok yorgunum. keyfimi tekrar ne yerine getirecek bilmiyorum ama, siktirediyorum. hüzün de yakışır adama. valla.