ROAR!

I have my own wings now, skies are MINE and MINE ALONE!

akşam2030 sularında çıktım 13.45te girdiğim stüdyodan. zordu ama değdi :)

efenim çok güzel kanatlarım var benim artık. yani kuzguna yavrusu dinazor gözükür durumu var belki ama, ben bayıldım. başkasında görsem "öhş yisinner seni" bakışları atardım dövmeye. artık öylesi bakış atasım geldiğinde aynaya bakıcam geçicek :D hihoho

ve onunla beraber sanki ruh halim düzeldi. caddebostandan kızıltoprağa kadar yürüdüm o yağmurda, tüm gün yemek yememiştim, patlattım bir işkembe çorbası, midedeki kahve kalpazanlığını alsın diye. aldı da sağolsun, sonra atladım eve geldim. yorgunluktan ölecek durumdaydım yahu, dayak yemiş gibi. son dönemin en huzurlu uykusu olabilir ama uyuduğum, hoş iki saate yakın resmen döndüm durdum yatakta yorgunluktan uyuyamadım. böyle yoğrunluğu yesinler orası ayrı. bööle arayıp sorup merak edenler, tek tek öperim. şimdi biraz daha spor ve rejim zamanı. shape up or feck out vaziyetleri :) dünkü ağlama seansı da buhranlı durumlardan kaynaklı herhalde, değmezdi biliyorum ama iyi rahatlattı. şimdi keyifle arkama yaslanıp gülümseme zamanı.