Bu Sabah ..

"bu sabah uyandim..
sana ait esyalari bir kutuya doldurdum..
ve senden kalan izleri akan suyla yikadim..
bu sabah uyandim..
bu sabah senden ayrildim..

bu sabah uyandim..
bana ait hayalleri bir yurege hapsettim..
ve benden kalan dusleri gecen zamana biraktim..
bu sabah uyandim..
bu sabah yeniden basladim..

ne ilk ne son bu sabah..
ne cok ogrendi bu gonul
ne cok sondu ne cok yandi
her defasinda kanatlandi
bu son sandi ama aldandi
boyun egmedi bu gonul
ne alisti ne uslandi
bu gonul uyandi..
bu sabah yeniden basladi..

bu gonul uyandi..
bu sabah yeniden basladi..
yeniden basladi.."

Ne alakaysa sabahtan beri bu şarkı dilimde. Sebep desen yok, sonuç desen bu olamaz. Ne iştir anlamadım. Bu sabah yorgun uyandım aslında, 2 gündür alkolün keyfindeyiz, farklı konseptlerde farklı alkoller tüketiyoruz. Sabahın köründe sirenlerle kalkıp işe gelmek koydu tabi. Hala tam olarak ayılmamış bir bünye, mırıl mırıl şarkı dönüp duruyor dudaklarda, bir de merak var ortada "acaba nereden takıldı bu şarkı dilime" diye. Varacağım sonuç muhtemelen "kafamda unutamadığım biri olsa kesinlikle bu gün unuturdum ağbi" olacağı için çok da düşmüyorum üstüne. Düşsek de varılacak yer pek de farklı değil. Ama şu anda olunacak daha iyi yerler biliyorum. Neresi mi? Mesela;

Bu fotoğrafı unutmayın, ilk hüznümde kamyon gibi bir yazı yazacağım bununla ilgili.


Abbio bey aradı geçmiş günde, kış gelmeye başladığından mıdır nedir bilinmez, ben hafif kış uykusu denemelerinde uyuyorum fena. N'apıyorsun gelişine uyuyordum anasını satiim kontrasıyla karşılık verdik sanarken, "Ankaradan Abim Geldi" kartını yerinde oynadı abbio. Abimiz gelmiş evde mi durulur dedik, attık kendimizi dışarı. Süratli giyinme rekorları altüst oldu. 3 dakikada hazırdım kendimi dışarı attım. Çengelköyde nihayete erdi yolculuğumuz.


Adam sosyal tabi, buluyor, biliyor böyle yerleri. Benim gibi asosyal (yoksa antisosyalmiydi o?) adam değildir kendileri, sadece tribünü değil, İstanbul gecelerini de takip eder, yaşar hayatın içinde. Ben de "İstanbulu dinliyorum, gözlerim yarı açık". Hayattan kaçmak iyi güzel de, böylesi yerlerin var olduğunu bilmek, arada oralara gitmek gayet şık oldu. Tekrarını ne zaman yaparız bilinmez ama, palamut da on numaraydı be :) Adam boşuna dememiş "palamut abbio" diye önceki ada yazısında, varmış bir bildiği.


Saatler satleri kovaladı, faili meçhul bir saatte giriş yaptık eve, devamı var sözleri verilerekten. Evde ailenin olduğu unutulmuş tabi, bir girdim baba hala maç izliyor, anne "yine mi içtin sen?" silahını kuşanmış bekliyor. "Çok güzeldi anne, çok. Ama biliyor musun, biz daha güzeldik" dedim, boş gözlerle baktı bana. Sever o da beni, ama sanırım bir gün diyecek "seni doğuracağıma taş doğuraydım" diye. Güzeldim ben, eskiden daha güzeldim, şimdilerde ise kendimi aşmaya başladım, hayırlara vesile olsun.


Dün sersem sersem dolandık, ayılamadık, sonra tekrar sarhoş olmanın daha iyi olacağına kanaat getirdik. Kadim dostlarım ve onların "kankiş"i ile çook güzel bir akşam geçirdik. Galatasaray vurdu, biz haykırdık. Caddebostan benzin güzel yermiş, gelgelelim oraya takılan tipler için aynısını söyleyemeyeceğim. Benim için de öyle diyorlardır muhtemelen, kafadan 10 kişi sayarım arkamdan "suratsız pezevenk" deme potansiyelinde. Gülümsüyordum ulan ben aslında, sadece size gülümsemiyordum hepsi o.


Sonrası standart, eve gel, iki bira daha al, oha be Galatasaray bu kadar mı içirilir adama diye düşün. "Yıldızlar da kayar" de anlamsız bir şekilde. Gülümse sonra, aile çoktan uyumuş, duvarlara iyigeceler dile, bir daha gülümse.


Yazıyı yazarken bir mesaj geldi, ondan kafam dağıldı biraz. Ama çok da iğrenç olmadı be. Ayrıca da, katılıyorum sana mesaj sahibi, bu saatte benim de sen gibi uyuyor olmam lazımdı. Hatta sen gibi değil, sen biraz fazla şirin uyursun benim gibi öküze kıyasla, benim uyumam şöyle olmalıydı;

91 hayatın kıyısından bildirdi. Eylemlerimiz sürecek.