Nobodys Burnt

They have nothing in their whole imperial arsenal that can break the spirit of one Irishman who doesnt want to be broken.
Bobby Sands
*
2 gündür şiddetli gribim, kendimi arada "umarım domuz gribidir, ne eğlenceli şeyler yaparım ben bununla" diye düşünürken yakalıyorum. Hakikaten ama, domuz gribiysem, bir kısım insanın benden çekeceği var.
*
IRA patchlerinden yaptığım sweatimle geldim bu gün işe, böyle de bir tshirt sipariş ettim. Çok isyankar gördüm kendimi. Giderayak bana bu yakışırdı. Son bir iyilik yaptım ama sanıyorum. Umarım kandırılmamışımdır. Yoksa herkese olan inancımı da alıp götürecek bu hareket. Hoş, götürse de ne gam, yaşanıyor bir şekilde. Ölünür de.
*
Jameson Weed, Kid Cudi & Jim Jones- Day and Night-Remix, Ben. Aman Tanrım aşağıya bakamıyorum!

*

91 Gone with the Sin ;)

your love is gone, tho mine is still around (4)

çadırdan, adamdan ve adadan ayrılalı dört gün olmuştu. dört koca gün. dört gün, on altı saat ve on sekiz dakika. "siktiğimin telefonu bir defa bile çalmadı" düşüncesi aklından çıkmıyordu. krema, süt ve şeker dolu kahvesini intikam alır gibi bir keyifle içiyordu kadın. adamın kullanmadığı her şeyi doldurmuştu kahvesine ve bu kendini daha iyi hissettirecekmiş gibi içiyordu. sevmediğini içeride bir yerde bilse bile seviyormuş gibi yapmak daha iyi hissettiriyordu. etraftakilerin bakışlarından keyif mi alıyordu yoksa sıkılmış mıydı bir türlü karar veremiyordu. onca şey geçmişti aralarında ve bir sabah ansızın gidivermişti kadın, bir haber, bir not bile bırakmadan. buna rağmen adam bir telefon bile açmamıştı. oysaki adamın kendisini sevdiğinden emindi. hatta belki biraz fazlasından bile. ama neden aramıyordu şu allahın cezası? kahve de iğrençti, midesi bayılmıştı o şekerli ve kremalı şeyi tüketmekten. şu anda şekersiz bir siyah bir kahve içmek arzusunu bastırmak için verdiği çaba inanılmazdı. hele de o beyaz mug'dan içmesi. neden aklı adama doğru gidiyordu ki? o beyaz mug sıradan bir mug'dı işte, ama sabah sabah adamı o bardaktan kahve içerken görmek. kendi sardığı sigarayla hem de. hala beceremiyordu sigara sarmasını, yamuk yumuk, gevşek. ama çok şirindi.

* * *

kadın sebepsizce gideli bir günden biraz fazla olmuştu. sabah kalkınca onu görememiş "herhalde erken uyanıp yiyecek birşeyler almaya gitti, e dağ başına çadır kurarsak böyle olur" diye düşünmüştü. saatler geçtikçe endişelenme sınırını aşmıştı adam. telefonunun şarjı yoktu. hoş, şarjı olsa bile şöyle ufak bir sorun vardı. kadının numarası onda yoktu. kadın hep yanında olmuş ve hep olmaya devam edecek güveni vermişti ona. telefon, adres, teknolojik iletişim seçeneklerinden herhangi biri. hiçbirine ihtiyacı olmamıştı. her gözünü açtığında kadın yanındaydı zaten. uyandırmak için mail mi atacaktı yani? artık akşam olmasına yakın, adam biraz açlıktan ve birçok meraktan dolayı şehre inmeye karar verdi. akşamdan da çok içmemişti ama, nedense çok yüksekti kafası. standart sigaranın yap(a)mayacağı kadar yüksek. kadın akşam durup dururken sarmıştı o sigarayı. erken yatıp sabah dalışa gitmeye karar verdiklerinden az sonra kaşla göz arasında sarmıştı adam farketmeden. zaten yarısından sonra adam uykudan başka hiçbir şeyi düşünemez olmuştu. bu meretin fazla dozunu her aldığında olduğu gibi. sonrası uyandığı ana kadar deliksiz bir uyku. birkaç gün kendisini idare edebilecek kadar stoğu vardı adamın. ama şu anda onu düşünmüyordu. acaba bir şey mi olmuştu? bir sigara sardı beceriksizce. suyu geçene kadar yakmamalıydı yoksa geçememe ihtimali her zaman vardı. şehre doğru yürürken derin nefesler aldı sigaradan. ne çok içiyordu son günlerde. bu kadar tüketmezdi bu mereti. ama bir şekilde güzel geliyordu işte. merkeze vardığında kendisine arada kaçamak bakışlar atıldığını farketti. akşam buradan giderken gayet normaldi aslında, içip saçmalamış olması imkansızdı? "neden bakıyorsunuz ulan" diye geçirdi içinden, "neden?". bir paket sigara ile bir soda aldı. sodayı tek nefeste içtikten sonra çok zamandır susuz kaldığını düşündü, çikolatalara baktıkça gözü dönecek gibiydi. şeker. şeker eksikliği var bende. yerse durmayacağını çok net biliyordu, o yüzden çilekli soda görünce dayanamadı. en sevdiği soda hem de, burada bile olması çok değişikti. kendi şehrinde bile kolay bulunan bir soda değildi. ve aroması o bildik taddaydı. çıkıp bir sigara yaktı, günlerdir kendi sarmadığı ilk sigarayı içiyordu. gülümsedi. iskeleye doğru gitti, huşu içinde bakıyordu manzaraya, ama içini kemiriyordu birşeyler. kadının olabileceğini umduğu tek yer vardı. ama gidip bakamıyordu. ya orada yoksa? nerede olabilirdi ki başka? yola düştü, tahta masalar, sandalyeler ve güzel müzik dolu olan o yere doğru. kestirmeden giderken, seyahat acentasındaki kadın adamın endişeli yüzüne baktı, ve o muhteşem kelimeleri sarfetti. "nasıl gitmesine izin verdin?". soda hala yoğun çilek aromalıydı, yoğun çilek aroması aynı o rujun tadına benziyordu.

* * *

dört gün. onsekiz saat üç dakika. hala haber yoktu ve kadının sinirleri bozulmuştu. adamın sözünü dinleyerek, en azından denemişti irish coffee'yi kadın, ve içindeki jameson aroması genzi yakacak kadar belirgindi. "adam keyfine gayet düşkün, en azından sevdiği konularda" diye geçirdi içinden. hazırda sigara da bırakmamıştı adama, ne yapıyordu acaba şimdi? sersem şey. masasından refüze ettiği üçüncü adam da salak salak onu izliyordu. bu ilgiden sıkıldığını farketti. aklı şimdi çook uzaklarda kalmış bir adada, bir adamda; kendisi ise karmakarışık bir şehrin tam göbeğindeydi. gelip geçen insanların telaşı çok komik gözüküyordu. sabahın köründe, hele ki gördüğü bir rüya için apar topar buraya gelmek salakça gibi gelebilirdi arkadaşlarının kulağına, ama gördüğü bu rüya aklını tamamen bu diğer adama odaklamıştı. o zaten hep bir yerde duruyordu. arada düşerdi aklına, hayatına. ama şu anda kafasını toplayamıyordu. bir yandan çadır geliyordu gözünün önüne, orada yaşananlar, gülmeler, dansetmeler, uyku tulumu, bir yandan da bu göreceği adam. dört gün. onsekiz saat. yirmi bir dakika. hayatının en ilginç birkaç gününden sonra geçen toplam süre. karaya ayak basıp otobüse bindiğinden sonra geçen süre. gerçek dünyada geçen süre. adamın onu aramayarak, kimbilir ne yaparak geçirdiği süre. acaba o mu aramalıydı? peki ne diyecekti? "bir anda kalktım ve senden yüzlerce kilometre uzağa kaçar gibi gittim, sessiz sedasız" mı? "ne olursa olsun"du zaten artı, aramalıydı adamı ve sesini duymalıydı. ya onsuz o çadırla beraber denize uçtuysa? ya şu anda orada ve bambakşa bir kadınla beraberse? "denize uçup boğulmasını tercih ederim" diye düşündü, bu karın ağrısı tanıdık bir karın ağrısıydı. kıskanmanın sebep olduğu sıcaklık ise hiç unutulacak gibi bir şey değildi zaten. telefonu açıp onun adına gelene kadar bu sıcaklığı duyumsadı, sonradan yaşanan soğuk duş ise muhteşemdi. adamın numarası yoktu ki? kendi numarasını vermiş miydi ki adama?

* * *

üçüncü günün sabahı. bir sebep aramakla geçen iki koca gün daha. elde var sıfır. o kadının "nasıl gitmesine izin verdin?" demesinden sonra otuzaltı saatten biraz fazla geçmişti. çok uykusu vardı ama sanki bütün ada çilek kokuyordu. stok neredeyse bitmişti, herhalde kadın görse gülmekten ölürdü, ne yapsın, beceremiyordu işte. "önemli olan işlevi, bak kafamız ne güzel, düzgün sarmanın ne önemi var ki" tesellisi her zaman işe yarardı. sanki tüm gece onu izlemişlerdi, herkes. küçük yerlerin de böyle bir yapısı vardı. kadının gittiğini herkes biliyordu. tamam, kadın farkedilmeyecek bir kadın değildi, onun da etkisi büyüktü ama normal şartlar altında kimsenin ona zavallı gibi bakmaması lazımdı. pembe ve çilek aromalı. kokusundan öyle tahmin ediliyordu en azından. bazen fazlaca bakmasına, dalıp gitmesine rağmen öpmek hiç aklından bile geçmemişti kadını. yani, cesaret edememişti. belki de o yüzden gitmişti kadın. kim bilebilirdi ki? "tüm şehir ağladı sen gittin diye. mecbur musun hep en uzağa gitmeye" dumanla beraber ne güzel mırıldanılıyordu. kadının nereye gittiği konusunda hiç bir fikri yoktu, aklında sadece çilek kokan bu adadan gitmek vardı.

* * *

dört gün. on dokuz saat. dakikaların canı cehenneme. gördüğü rüyaların, sigaraların, her şeyin canı cehenneme. nasıl böyle bir gerizekalılık yapmıştı ki? ilginçlik yapan huyları kurusun, adamın telefonunu alıp kendi telefonunu ona bırakacaktı, sonra kendini arayacak, rahatça ulaşacaktı. ne kadar hoş bir sürpriz ama. gerizekalı! adamın adını biliyordu, ama bulup bulamayacağından emin değildi. pda'dan ufak bir tarama yaptı, o isme kayıtlı birkaç şey buluyordu, ama biri hariç tüm izler dört sene öncesinde kesiliyordu. sanki adam o vakitten sonra net ile tüm alakasını kesmişti. o isme kayıtlı alanda ise hiçbir şey yoktu. geri kalan her şey, geçmiş zamanlıydı. ve belli bir dönem özellikle kesilmişti sanki. dalmış sayfaları araştırırken bir anda telefon sesiyle irkildi, arayan rüyasında gördükten sonra uğruna onu bırakıp buralara kadar geldiği adamdı. fakat içindeki bu acı hissi yanlış yaptığını acı bir şekilde yüzüne vuruyordu. bir irish coffee daha söyleyip yavaş yavaş cesaretini topladı. adam ikinciye arıyordu ve artık açmalıydı. anlamsızca refüze etti adamı, hem de içinin bir tarafı madem buraya gelip diğer adamı bıraktın, git diğer adama diye haykırırken. adam da şaşırmıştır herhaldediye düşündü kadın, apar topar hayatına dalmaya çalışmış, sonra bir anda vazgeçmişti. kahve de ne güzeldi. koyu, acı ve viskisi gayet çoktu. adam olsa beraber içerlerdi herhalde. ya da karşılıklı. ne önemi vardı ki. kendini eve atmalıydı, ağlamalı, uyumalı ve kendini bulmalıydı.

* * *

dört gün yirmi saat. o sabah uyanmasının üstüne geçen süre. yeni varmıştı şehre. bir taksiye atlayıp evine gitti. bir duş, birkaç sigara, bir kahveden sonra dışarı çıkacak kıvama gelmişti. yoğun bir boşluk ve karın ağrısı çekiyordu adam. hala bir sebep yoktu. obsesif bir şekilde çilek kokusu burnundan gitmiyordu. son sigarasını sardı, dün içse bitmiş olacaktı ama hepsini bu güne saklamıştı. güneşin ilk ışıklarıyla beraber ağır ağır içti sigarasını, biraz fazla mı kaçmıştı ne? "siktiret, hala ayakta durabiliyorum" dedi kendi kendine kısık bir sesle, "ayakta durabiliyorsam, iki tekerlek üzerinde de dururum". sahilyoluna çıkmayı düşündü, orada sürat yapmayı hep sevmişti. nereye gitmeliydi ki?

* * *

dört gün yirmi saat. evde ağlayıp moral bozacağına sahile gidip doğan güneşi izlemeliydi kadın. biraz kahve koydu termosuna. sigara paketini buldu, bir hırka aldı üzerine. hep üşürdü zaten.

* * *

dört gün yirmi saat, yaklaşık 20 dakika. kaskın altında kulaklıklarını takmış, o çok sevdiği motor gürültüsünü hayal meyal duyacak kadar açmıştı sesi adam. deniz kenarında bir yandan sigarasını içip bir yandan kahvesini yudumluyordu kadın, bir taşın üzerine oturmuş. çok mesafe vardı aralarında, ikisi de yorgunluktan geberik durumdaydılar zaten. sabahın ilk ışıkları saçlarını parlattı kadının, adam o parıltıyı görüp kadını ne kadar özlediğini farketti. gözleri dolmuştu. gaza yüklendi ve devrilmeden gitmeye konsantre oldu. bunca dumanın üstüne devrilmemesinin mucize sayılmasının gerekliliğini düşündü, gülümsedi sersem sersem. kadın sabahın o saatinde sessizliği yırtan motosiklet sesini duydu ve refleks olarak o yöne doğru döndü. adam bahsetmişti sürat motosikletlerini ne kadar sevdiğinden. acaba şu anda neredeydi adam? şu motosiklet de biraz uzaklaşsa hiç fena olmayacaktı, adamı hatırlatmıştı ve kadının da gözleri dolmuştu, zaten bu esnada motosikletin sesi uzaklaşmaya başlamıştı bile.

* * *

dört gün, yirmi saat, yaklaşık yirmi yedi dakika.

yağmur nereden çıktı ki şimdi diye düşünürken adam, arka tekerleği hafif yalpalamaya başladı. yağmur yağmasa toplaması çok daha kolay olurdu. kulağındaki şarkı kim bilir kaçıncıya dönüyordu.

* * *

If you decide to walk away so easily
Just because I said some things I didn't mean
In case you changed your mind about all this
I guess it's just the way it has to be

You know that I am still in love with you
So many little things we have to do
So many different words are left to say
Instead you choose to go, a separate way

You may be the only love
I had ever known
And it's got to last forever

Things were wrong and now it's over
Your love is gone though mine
Is still around

If you decide you're better of alone
Don't forget to leave a little note
And take along the precious memories
That leave me pain and emptiness

If someone asked what I am living for
Without hesitation I would say it's you alone
Without a doubt in my mind
Another one like you I'll never find

You may be the only love
I had ever known
And it's got to last forever

Things were wrong and now it's over
Your love is gone though mine
Is still around

You may be the only love
I had ever known
And it's got to last forever

Things were wrong and now it's over
Your love is gone though mine
Is still around

* * *

ve tam o anda kadın sigarasını söndürdü.

19/10/2009

Hayvanın seyir defteri, yıldız tarihi bimilyon, kafa açık.

*

10 günlük tatil bitti, üzgün olmam lazım ama değilim, şimdilik. ilk delirme anına kadar da böyle kalır gibi gibi. onun haricinde tatilde kilo aldım, hardcore anlar çok likit kalori vermiş bünyeye, şimdi bir haftada onu atma zamanı. şeytan diyor git birkaç seans sauna vur bünyeye kalmasın birşey. ama çok zor geliyor. bakalım artık bulacağım bir yolunu.

*

onun haricinde hayat normal seyrinde devam ediyor. şimdi yeni bekleme süreci olarak "Boondocks Saints II : All Saints Day"e odaklandım. e boş yere kısmi olarak Utku the Saint olarak geçmemekteyiz bazı mecralarda. sanırım üç vakte kadar medikal değişimler geçireceğim gibi duruyor. ama bilemiyorum tabi. sağ göz kapağımda sivilce çıkmış, sabah kalktığımda sağ gözüm neredeyse tamamen kapanmıştı. ince bir kesik atarak açtım ama sanırım yaşlanıyorum çok acıdı canım. dün webcamden annemle babamı izledim. özlemişim ya. sanırım tüm arkadaşlarımın evlenmesinden sonra onlar da benden umudu kesti ama en azından çaktırmıyorlar. ben kendimden umutluyum ama. birbuçuk gram, elli santilitre ve altı saat üçgeninde güzel bir adamım ben. fazlası çekilmez ayrı.

*

nicedir adam ve kadını yazmadım, aklımdaydı, geçen akşam aşırı uçlardayken karar verdim, hatta başlığı da hazır şu anda. okuyanınız var mı bilmem, ama bu adamla kadının son yazısı olabilir, alkolün nereden vurduğuna bağlı. hoş biraz ayık durmayı düşünüyorum. bakalım her şey kısmet :) ayrıca şunu da deme ihtiyacı hisettim ki, adam ben değilim, kadın da herahngi bir şahıs değil. tanıdığım adamlardan birkaç parça koydum kafamdaki kadın tiplemesine, tanıdığım kadınlardan da adam tiplemesine bazı aparatlar kattım. karmaşıklık için bundan güzeli yok. ikisi de ideal değiller, ikisi de muhteşem değiller, ikisi de normal değiller. sonra onlara birer tane yüz bulmaya geldi sıra. kadından başladım. bir sürü fotoğrafa baktım. sonra seçtim kadını. ama ne kadın. sonra erkeği seçme kısmına gelince tıkandım. çünkü kadını kıskandım erkekten. e kendi fotoğrafımı "erkek" olarak da koyamam, çok öküz gelir. onu da boşverdim :) sonra seçtiğim kadına model teşkil eden birkaç kadınla konuştum bu süreçte. ortak noktalarına baktım. sonra onların acılarına da içtim. sonra ona ekleyeceğim erkek kısımlarına baktım. bir daha içtim :) diyeceksiniz ki osuruklu göte arpa ekmeği bahane, doğrudur, hoş benim içmek için bahaneye ihtiyacım olmadı hiç, ben hep içtim :) sonra günlerden bir gün, rol model kadınlardan bir tanesi bir şarkı gönderdi. hatta rol model olduğu kadar, yüzün de sahibi kadın. ne kadar ağladığından konuştuk. o adama hissettiklerini konuştuk. sonra rol model adamlardan biri, allahın cezası, değişik bir cümle kurdu. ellerimiz yağlı, promilimiz yüksek, algımız açıkken kurdu bu cümleyi. sonra karar verdim ki, bir kadın ve bir adamın hikayesi yazılacak ise, bunu yazabilen kişi ben olamam. o yüzden hala dönmediğim şekilde kurmaya çalışıyorum son yazıyı. ayrı ayrı yollara gittiklerinde, kafamdaki modeller benle konuştuğu sürece ayrı bir şekilde yazabilirim hikayelerini. ama emin değilim. adamlar da, kadınlar da kaybetti. yoklar artık, yok olmalarına sebep olanlar da oralarda bir yerlerde hayatlarına devam etmekteler. ama işin kötüsü, hiçbir adam ve hiçbir kadın ölmedi - henüz ölmedi. ve gelecek çok değişik günlere gebe. çok eğlenecek birkaçı, ve onları izlemesi çok keyifli olacak. (moodu dağıtmadan şöyle bir 3 Doors Down - Here Without You - oooh kan yapar)

günün tavsiyesi olarak, Bertrand Russel - Aylaklığa Övgü (In Praise of Idleness) tekrar tekrar okunmalı diyorum. hala diyorum ki, Poison, Die Alive, I Walk Alone loop'a alınıp dinlenmeli. ısrarla diyorum ki, her boka inat gülümsenmeli. I have seen a Goddess, I talked to an Angel, then I fall. Did you fall at all?

Poison

bu gözler dün akşam bir tanrıçayı gördü. uzunca bir süre başka bir şeye bakmak istemiyorum. içki içmemeyi tercih edip tamamen o anı yaşayabildiğim için de kendimi tebrik ediyorum. adam olma yolunda çok büyük bir adım, benim gibi biri için özellikle.

I have seen a Goddess and I am talking to an Angel. Lord, this must be a fairy tale which I live in.

Soundwave

yanlış yoldayım, farkındayım da, bu yürümeme engel değil. en çok sevdiğim tarafı da o.

*

geçen gün yine iltifatım gelmiş, çok güzel bir kadına "i mean where are your wings" dedim, "it is an insult to call me an angel, i am a sinner" cevabını aldım. sonra da kışın bir hafta sonu rehberi olmamı, şehri gezdirmemi istedi. bilmez ki şehirde bildiğimiz 20 tane alkollü mekandan gayrı bir şey yok. ben kim, rehber kim.

*

efsa hanım kızımız istanbuldayken görüşme şansımız oldu, güzel bir gün yaşadım sayesinde, sağolsun. bekar ve bir barmaide tutuk arkadaşlar, efsayla bir bara gidin, kesinlikle barmaidler size daha yakın davranacaklardır. ikinciye oldu bu, abla ben gibi bir çirkinin bile içine düşüyordu. gülerek ayrıldık mekandan, tekrar gitmem muhtemelen, tek başıma gittiğimde bok muamelesi görürüm orada. ama devamına gittiğimiz kilise çok güzeldi. huzurlu geliyor bu kiliseler bana bilmiyorum nedendir.

*

bu gün izin aldım işten. 10 gün sorumsuzum. bu zaman zarfında her türlü dingilliğe bulaşabilirim korkarım. aslında korkmam, çünkü korksam bulaşmam.

*

geçen akşam öyle bir sarhoş oldum ki, yıllardan beri ilk defa kendim için korktum. "ölüyorum galiba" hiç bu kadar yakın olmamıştı. iyi güldük ama, değerdi.

*

elinde ingilizce olarak "in praise of idleness - aylaklığa övgü / bertrand russel" olan biri var ise, lütfen bana haber versin, en azından bir fotokopisine ihtiyacım var ingilizcesinin.

*

yaşanmışlıkların üstüne bir lafım yok da, yaşanması gerekenlere bakınca, ulan diyorum, ne değişik bir adam ve ne değişik bir hayat?

*

tiyatroya, baleye, konsere nasıl gitmezmişim ben? şöyleki, gitmem. ama bu akşam Tarja konseri var, biletlerini birbuçuk ay önceden aldığım. ya tek başıma gidicem, bir bileti de hatırası var diye sakliycam, ya da sokakta konsere gidememiş bir çift bulursam onlara vericem. öyle konser filan benim ne haddime. ben anca şişeden içerim.

*

yazdığım hikayedeki "kadın"ı buldum, yani sanmıştım bulduğumu. şimdi aday sayısı ikiye çıktı. höh. kendimi aşıyorum, sanki seçtiğim de bir şey olacak. altı üstü fotoğraf ya. ama çok güzel gülümseyen iki kadın var şu anda, ve hangisi o kadın olacak, bilemiyorum. adam hususuna ise hiç girmiyorum, çünkü 31 senede toplasan da çıkarsan da sadece 1 kişiye yakışıklı dedim ben, gözümle gördüklerimden. o konuda sıçtım. artık kendim de çekemeyeceğime göre, nereden bulacağım kendi kriterlerime göre yakışıklıyı kimbilir. sanki nikahıma alıcam herifi. sana ne lan yakışıklıdan düdüüüük?

*
2. which kind of flowers are you a sucker to? may i ask if it is not too personal?
1. i love white roses and white lilies
2. purity! and you call yourself a sinner?
1. my sins are not connected with the flowers i like)))
2.but your choice of flowers is connected with your way of life or with the point you look at life itself. you cannot deny it i fear, honey :)
1. you are so kind to me.
2. you know, a good person deserve to be treated good always
and how much you call yourself "sinner" or "bad" i dont know, and i dont care either
i know you are a good person in heart, that is all i care really.
1.oh thank u very much, i really appreciate your view about me.

*

dengesiz ruh halleri fena. ama ne bileyim, böyle olmasam olmazdı. bu yüzden en azından bazı insanlar için özel olacağım, bazıları için ise aynı kaldırımda bile yürünmeyecek bir insan :)

*

istanbul saati 17.21

minskde saat kaç bilmiyorum

stonehenge'de üçbuçuk, parçalı bulutlu

jamaika'da ipimle kuşağım saati

çok değil, 3 saat sonra, bir kaldırımda içiyor olurum.

*

Open up the night.
Led by just a feeling.
All around is light.
Everything is healing.

No more fate
and no more mystery.
Even as time falls away
I live my days
every moment and it's memory,
not only to survive: to die alive.

Overwhelming love,
heaven's just a feeling.
Singing in my blood
keeping me from kneeling.

No more fate
and no more mystery.
Even as time falls away

I live my days
every moment and it's memory,
not only to survive: to die alive.

Die alive.

No more fate
and no more mystery.
Even as time falls away
I live my days
every moment and it's memory,
not only to survive: to die alive.

Die alive.

Die alive
*
91 out.

Lilies? l'm a sucker for lilies (3)

dans ediyordu. kaç dakika olmuştu acaba? On beş dakika? yarım saat? müzik sürdükçe o da dans ediyordu. gözleri kapalıydı nicedir, ama figürleri kusursuzdu. hareketleri o kadar ahenkliydi ki, terlememişti bile. şarabını bitirmişti dans ederken. neredeyse koca bir şişe. ve dansını kesmemişti bile. ne ara almış olabilirdi ki şişesini, nereye bırakmıştı hem? hipnotize olmuş gibi bakıyordu önündeki olaya. güney tarafında kalmaları lazımdı, ama tutturmuştu işte "kuzeyde bildiğim çok bakir çok güzel bir plaj var" diye. üşenmemiş, onca yakacağı da taşımışlardı. ama deli gibi poyraz esiyordu işte. "al sana kuzeyde bildiğin güzel, bakir, in cin top oynayan, güzel kumsal." diye düşündü. o hala dans ediyordu. rüzgar saçlarını da kıyafeti gibi savuruyordu. birden ağzında bir sigara da belirmişti, yanıyordu hem. "ulan, nasıl beceriyor şunu. yoksa ben salağa bağladım da fark etmiyor muyum?" aklında canlanan ilk şeydi. "siktiret"ti ve bir nefes daha aldı sigarasından, rüzgara kurban vermemek için itina ile avuç içinde siper yapıyordu. küçükken aileden sigarayı saklamanın verdiği antrenman işe yarıyordu işte böyle günlerde. gözü denize takıldı, köpüren dalgaların üzerinde kısmen ay ışığı yansıyordu. aklında bir anda "I thought you were the Moon and I was your Wolverine. Turns out you're the Trickster, and I'm just the fool who got played" repliği canlandı bir anda. ne de etkilenmişti o anda izlerken. tekrar dansa takıldı gözü. "hangimiz ay, hangimiz wolverine acaba" diye düşündü? "yoksa ikimizden biri trickster da olabilir mi?" ne olurdu bir an durup anlatsa hikayeyi ki? hoş, bilip bilmediği bile belirsizdi. muhtemelen hiç dikkatini bile çekmemişti onun. oysa gelse yanına, sıkıca bir sarılsa ve fısıldasa kulağına o hikayeyi. dalgalar, rüzgar hepsi sussa, sadece ay ışığı olsa diye içinden geçti bir anda. gözlerini kapattığında hepsi susuyordu, ve hikaye kendiliğinden geliyordu kulağına "You know why the moon is so lonely? Coz she used to have a lover. His name was Kuekuatsheu. They lived in the Spirit World together. And every night they'd wander the skies together. But one of the other spirits was jealous. The Trickster wanted the Moon for himself. So he told Kuekuatsheu that the Moon asked for flowers He told him to come to our world and pick her some wild roses, Kuekuatsheu didn't know that once you leave the Spirit World, you can never go back... (Now he's trapped here) Every night the Moon searches for him and every night he sees her in the sky and howls her name... but he can never touch her again..." sigarasından üst üste derin nefesler aldı, sonra müziğin hafiflemeye başladığını hissetti. döndüğünde dansı yavaşlamıştı, ama garip olan bir şeyler vardı. birden simsiyah bir çift kanat açıldı sırtından, şaşkınlık içersindeydi, o ise hiç şaşırmışa benzemiyordu. sanki o kanatlar onun için normal bir şeydi. "çok mu yorgunsun, uyu o zaman meleğim, uyu" duyduğu son sözlerdi. uyandığında gün aydınlanmaya başlamıştı. ne müzik, ne ateş, ne dans. siktir, ateşin külleri bile yoktu? hepsi rüya mıydı bunların, rüyaysa neden yatağında değil de kumsalda uyanmıştı? eline sıkıştırılmış bir notu fark etti. "çok derin uyuyordun, uyandıramadım. soğuktan uyuşana kadar başında bekledim ama hala uyanmıyorsun. lütfen bana kızma ama uyku tulumuna gidiyorum". çok fazla oluyordu, biliyordu, ama sorun değildi. uyku tulumunun yanındaki şişede hiç şarap kalmamıştı, etrafta ise şişe bile yoktu. ağzını deniz suyuyla çalkaladı o da. kum girmedik bir yeri yoktu herhalde, ama o bekleyebilirdi. ıslıkla bir melodi tutturup papatya toplamaya başladı. etraftaki beyaz tek çiçek oydu. hep daha çok sevmişti onları, ulaşılabilirler diye belki. bir yandan sigarasını içip bir yandan tek tek özenle seçti topladığı papatyaları. sigara bitene kadar zamanı vardı ne de olsa. ufak bir demet yapıp, birinin sapıyla bağladı demeti. tam uyku tulumunun yanına, uyanacağı zaman ilk gözlerini açtığında göreceği yere bıraktı. sigarasına rağmen hissedebiliyordu her yerinin tutulduğunu. rüzgar durmuştu. ne kötü. oysa ki rüzgar onun kanatlarını da dalgalandırabilirdi. denize doğru sıçrarken kanatlarının açık ve rüzgarda dalgalandığına yemin edebilirdi. ve suya daldı.

(özellikle şarkı sözü olmadan geçtim. ama illaki şarkı lazım ise Talamasca - Obsessive Dream eşliğinde okuyun. Yazı biter, şarkı bitmez, gözü kapayıp, suya atlayanın kaldığı yerden siz devam edin)

4-10 Ekim

aklınızın bir köşesinde onlara da yer var mı?

Huzur İçinde Yat

bir sene olmuş abi sen gideli. koskoca bir sene. 365 gün değil, bir sene yahu. o haberi alalı bir sene olmuş. evde koltuğa yığılalı 365 gün. hep kızardın "bok iç" diye. o akşamki pis sarhoşluğun üstünden geçen bir sene. biliyorum kızıyorsun. hala sarhoşum çünkü. hala o kafadayım. yine akşamdan kaldım bu gün, yine Gaassaray maç yapıyor. ben de genizde kesif bir alkol kokusu, bağıracağım bağıramıyorum. o dediğin beni adam edecek, böyle zibidi gibi sokak köşelerinde alkol almamı engelleyecek hatun da daha çıkmadı karşıma. hoş emin ol, çıksa o beni engelleyeceğine, ben onu bozar, mecidiyeköyde kaldırımda bira içmesine vesile olurum. artık kimse kızmıyor zaten bana. olduğum gibi kabul mü etmişler demeli, yine elinde şişe içiyor pezevenk diye umudu kesmişler mi deme bilemedim. ama kimse kızmıyor. ve bu seni özlediğimiz tarafların en ossuruktanı, en önemsizi. çıkıp şaka da demedin hani. temmuz başında "manyak işte bunlar da böyle, lig bitiyor adamlar hala stadda bir şeyler yapma peşinde" deyip, üşenmeden arkadaşlarını bırakıp beni depoya kadar götürmen de. sırtıma da vurmadın "ulan utku sen de böyle güzelsin" diye. 365 gün olmuş be abi. aklımıza geldikçe gözümüzün dolduğu 365 gün. geçen sene ankarada, o kupayı sana alırken hıçkırmaktan tezahürat bile kesik çıkıyordu ya, binlerce adam utanmadan ağlamıştık. ben kimse adına bir şey diyemem belki ama, kimsenin de sözünden döneceğini sanmıyorum. sözümüz söz abi "teker teker geleceğiz yanına".

And to no man I kneel (2)

çadırın içinden hafif tempoda horultusu geliyordu kadının.

yorulmuş olmalıydı. bütün gece çadırın kazıklarını sağlam tutup, iplerinin sökülmemesi için dışarıda kalmayı tercih etmişti. yağmurun tüm diğer sesleri bastırmasını her zaman severdi. hem sabahlayacak kadar şarabı da vardı, çadırın kadının tepesine yıkılmasını da tercih etmezdi. yağmur dinip, rüzgar kesilene kadar şarap içti adam dışarıda. kadının sardığı sigaralar sabaha kadar rahat idare eder diye düşündüğünden, yenisini sarmaya çalışmadı, zaten beceremezdi, zarafetten uzaktı malesef. ama kadın, o ufacık elleriyle sarmıştı sigaraları yine. üstüste iki tane sigarayla bir şişe şarabı iyi ettikten sonra, ipleri germeye karar verdi. kadın o kadar ufacıktı ki bu rüzgarda, uçup gitmesi işten bile değidli. bok vardı zaten çadırı buraya kuracak. ben ve saçma sapan kaprislerim diye düşündü adam.ama kadın da çok beğenmişti bu fikri. ve şimdi, kıyı ile bağlantısı kesilmiş, bu ufacık kara parçasında kalakalmışlardı. rüzgar biraz daha şiddetlense dalgalar çadıra kadar vururdu, başlıbaşına bu bile adamın uyanık kalması için yeterliydi.

çadırın içinden hafif tempoda horultusu geliyordu adamın.

çantasını açtığında bir tane sandviç buldu kadın, malzemeleri standarttı zaten, çadırda saklayabilecekleri basit şeyler. tam sigarasının üstünde duruyordu. canı kahve istedi, uyku mahmurluğuyla. fakat konum itibariyle öyle bir imkanı yoktu. akşamdan 4 şişe şarap vardı o yatmadan önce, fakat şu anda yarısı dolu bir şişe vardı ortalıkta. geri kalan üçü ne dolu, ne de boş. yoktu. sadece yoktu. adam herhalde içip içip denize attı diye düşündü. hiç sevmiyordu adamın bu huyunu zaten, defalarca söylemişti. denize onu atmakta bok mu vardı sanki? adamın sarsak bir şekilde uyumaya geldiği anda uyanmıştı. sonra uyuyup uyumadığını bilmiyordu, sadece güneşin doğduğuna ve artık kalkmak istediğine karar verip, çıkmıştı çadırdan. buradan çıkmak için seke seke bir sürü kayanın üstünden kıyıya gitmesi lazımdı. sırf adamın gözündeki parlamanın hatrına olur demişti buraya gelmeye, ve şu anda kahretsin ki pişmandı. adama bak, kıçını devirmiş uyuyordu o kalkmışken. hazırladığı bir sandviç bu eşekliği affettirir miydi sanki? basit düşünüyordu adam, ya da kadın onun için çok karmaşıktı kararına vardı.

çadırın içinden hafif tempoda horultusu geliyordu kadının.

çok içmişti adam. yine ayarı tutturamamıştı. sigara bitmek üzereydi, ve sarılmış olarak sadece iki tane kalmıştı. ne hoş. kıkırdadı kendi kendine, zaten bu son şişeydi, yeni açmıştı bunu, ve kadın sabah uyandığında içecek tek şey bu şişeydi. kadın sabah sabah çok şarap içmez herhalde diye düşündü, ama en azından yarım şişe yahut biraz daha fazlasını bırakmalıydı. zaten rüzgar kesildi kesilecek konuma gelmişti, ama adam da yorgundu hani. askerliğinde tutmadığı nöbeti burada tutmuştu ya, ne desindi. sigarayı söndürüp şaraptan bir yudum aldı. bir an önce uyusa acaba kadın ile beraber uyanabilir miydi? çok zor diye düşündü. aldığı alkol başlıbaşına engeldi, hem hava da kararmadan önce kadınla beraber bira ve deniz ürünlerini zorlamışlardı, adam daha çok birayı zorlamıştı ya, neyse. huyum kurusun diye güldü. eğlenmişti ne de olsa. çantasını açıp içerisinden bir sandviç ekmeği çıkardı, en azından kadın kalktığı vakit uğraşmasın diye bir sandviç hazırlayıp kadının çantasını açtı. kalan iki sigaradan birini sandviçle beraber çantanın en üstüne koydu. kadın aç karna sigara içmese daha iyiydi. son sigarasını ateşledi, şaraptan bir yudum daha alıp mantarını kapattı, onu da kadının çantasının yanına koydu. birazdan güneş doğacaktı. ortalık daha anca loştu, kadın ne güzel uyuyordu. "şişeler" diye düşündü adam. kadın şişeleri denize attığını düşünerek sinirlenmesin diye şişeleri aramaya koyuldu, ama gel gör ki o sağnak ve rüzgar dolayısıyla şişeler bıraktığı yerde değildi. hoş, adam şişeleri nereye bırakmıştı ki? sigarası biteyazdığında, son bir defa daha baktı kadına. üzerini örttü ve yorgun bir şekilde kendini yatağa bıraktı. umarım horlayıp kadını rahatsız etmem diye düşündü. ama artık elden gelen hiçbir şey yoktu.

çadırın içinden hafif tempoda horultusu geliyordu adamın.

sandviçini yemeye koyuldu kadın. kahve yoktu ama olsun, şarap da idare ederdi. adam bir sigara bırakmıştı ona. yuh diye düşündü. 5 tane sigara içmişti adam o uyurken. bu da uyuyalı çok olmadığına delaletti. "erken uyusaydı da beraber kahvaltı etseydik" dedi içinden, hem o yatarken adam "bir sigara daha içeyim geliyorum yamacına" dememiş miydi ki? ne bok gördü acaba diye düşündü. efkar? "belki eski sevgilisi aklına geldi" diye düşünürken yakaladı kendini. bu düşünceyi hemen attı kafasından. adam birçok şey olabilirdi ama, bariz bir yalanını görmedikçe ona yalancı demeye içi elvermiyordu kadının. ama içindeki o ufacık şüphe kurt gibi kemiriyordu kafasını. "çıldırmak işten değil" diye düşündü. bir an "çantamı sırtıma vurup, defolup gideyim buradan, uyanınca görsün başına geleni eşşoğlueşşek" diye düşündü. sandviçin lokmaları ağzında büyüyordu resmen, ve şarap daha cazipti. sandvici bir kenara bıraktı. herhalde bunu görüp alacak bir martı bulunurdu burada. kadın sigarasını yaktı. şaraptan irice bir yudum aldı. bir türlü gidesi gelmiyordu. tam o arada, çadırın içinden gelen ses ile irkildi, adam alarmını kurmuştu herhalde?

çadırın içinde ve dışında aynı şarkı sesi duyuluyordu.
you are my angel
come from way above
to bring me love

her eyes
she's on the dark side
neutralize
every man in sight

to love you, love you, love you ...

you are my angel
come from way above

to love you, love you, love you ...

"umarım sandvicini beğenmişsindir melek" dedi adam, "biliyorum pek güzel olmadı ama, gün doğana kadar bekledikten sonra daha iyisi çıkmadı, kusuruma bakma". "ne yaptın o saate kadar uyanık, manyak mısın?" diye sordu kadın, sesindeki hafif kızgınlığı gizlemeye çalışmadan.adam kesik kesik öksürdü (yine fazla içmişim sigarayı diye düşünerek kafasını çadırdan uzattı) "bir nefes alabilir miyim sigarandan?" kadın hayretle baktı, nasıl bu kadar rahat olabiliyordu ki adam? adam bir nefes çekip sigarayı geri uzattı, "sen uyuduktan sonra şiddetli bir fırtına çıktı, rüzgar çok fazlaydı. ben de çadırın ve iplerin kazıklarının yerinden sökülmemesi için uyanık durdum. kabus mu gördün akşam, bir ara çok yükseldi sesin?" sinirlilik halinden, şaşkınlığa geçmişti kadın. karşısındaki manyak sabaha kadar yağmur altında beklemişti yani? yuh diye içinden geçirirken adam devam etti "baktığımda üstün açılmıştı, rahatsız uyuyordun. ben de üstünü örttüm başında bekledim biraz. yanağın çok cazipti o anda, öpesim vardı ama, ıslaktım, uyanacağından korktum" sözlerini duyduktan sonra, gözlerini öne eğdi. sigarasından bir nefes daha aldı, bitmişti zaten, söndürüverdi. şarap sabah sabah midesini ekşitmişti ama adam severdi. "ben de sandvicime ara vermiştim, canım çok sigara çekti, ondan sonra devam edecektim" diyiverdi, "ama şu anda bir düşündüm de, sen bir denize dalıp çıksana, sana bir sürpizim var". adam şaraptan bir yudum aldı, sabah sabah sudan nefret ederdi aslında, yüzünü yıkamak bile başlı başına bir işkenceydi onun için. fakat kadının bu isteğini kırmak zordu, sürprizleri piç etmekten hiç hoşlanmazdı. zaten buraya geldiğinden beri tuggerını hiç çıkarmamıştı kıçından. suya atladı, kemiklerine kadar hissetti soğuğu. "huh" diye çıktı sudan, "ayılmak için daha iyisini hayal bile edemezdim" derken çenesi titriyordu resmen. kadın kayanın kenarında elinde yatak çarşafı olarak kullandığı havlusu, ona bakıyordu. adam hızla kayaya doğru seğirtti, havluyu almak için elini uzattığında, aniden kadın adama sarıldı ve yanağını ona doğru çevirdi.

"madem ıslaksın diye o zaman öpemedin, bana bir borçlusun diye düşündüm. şimdi de ıslaksın, ama ben uyanığım. borçlu kalma istersen?"

:*

Günler günlerin ardından

bu sabah da dün sabahki gibi enerjik kalktım demek isterdi şu deli gönül, ama sirenlerle 0645te kalktım, akşamdan 180 nabız 39derece sıcakla girdiğim yataktan kalkması azaptı resmen.o ateşin yanında akşamdan nefes alabilmek için bütün cam çerçeveyi açıp yatmışlığın, yorgansız ve sadece boxerla oluşu ilişkilendirildiğinde sabah bir insanın titreme limitleri ile uyandığımı belirtmeme gerek yok herhalde. dün itibariyle yine koşulara başladım, ağırlı kda cabası. üstümdeki ölü toprağını atmamda katkısı bulunan kişilere ekstra teşekkürlerimle beraber, bu aralar ayakta daha bir kalmamı sağlayıp, varlıklarını hissettirenlere de ayrıca bayıldığımı belirtirim :)

*

batı cephesinde her şey aynı bu aralar, birkaç sebepsiz gülümseme haricinde. o kadar da olsun, bunca yorulduktan sonra, iki gülümseme de olsun. her akşamı biri kurtarıyor bu arada, cumayı kurtaran külköpeği, cumartesinin yıldızı cer hanım, pazarı kurtaran bergsten & theravada ikilisi (mesaj atıp bir bira daha içiren minem, sen ayrı bir tanesin), pazartesinin ve gönüllerin kralı Nonda, ve dün akşam sinirlerim tavandayken, tesadüfi bir kitap yorumu sayesinde tanışır gibi olduğum fekat adını ve suretini bilmediğim kiev'li kişi. farkedemeyeceğiniz şekillerde yön verdiniz hayatıma, sağ olun var olun. bu arada devam etmek istiyorum adam ve kadın yazısına da nedense monolog şeklinde yaşarken nasıl diyalog yazayım, hissedemedim.

*

şeytan diyor, al iki hafta izni blok, bas git egeye, güneye. bul bir tatil köyü, sessizinden sakininden, otur kitap oku oku iç, iç iç kitap oku. efenim bertrand russel; aylaklığa övgü ve neil gaiman; koralin. son iki kitabım budur, okumaktan aldığım keyif arşa fezaya çıkmıştır.

*

bu aralar nedense kelt motifleri ve kelt haçı üstüne yoğunlaşıyorum. tarihleri ile ilgili okunulası-güvenilir bir kaynak bilen-duyan-gören olursa, bir iletiş, bir mail, bir duman işareti göndersin efem.

*

bu günlerde burada cirque du soleil - alegria dinlenir, marija serifovic - molitva dinlenir, gece 0230da dans edilircesine sağa sola sallanılır, uyumadan önce balkonda bir z raporu sigarası içilir. kaygılanılır, gülümsenir ve her şeye rağmen nefes alıp veriyor olmaktan mütevellit çok sevilir, sevinilir.

Nice Bayramlara

Bayramın kendisinden de, eski bayramlardanda daha güzelsin.
bu vesileyle, verdiğimiz geçici rahatsızlıktan dolayı özür dilememek boynumuzun borcudur.

time-travel (1)

alakasız bir gündü, insanların ortalıktan çekilmeye başladıkları zamanda çıkmıştı adam şehirden. bir yanda deniz, bir yanda kumsal. bekleme esnasında bu bile yeteri kadar keyif veren bir durum değildi kendisi için. aylar, yıllar süren bir bekleyiş bitecekti belki de yolun sonunda. kadın yarı uykulu, yarı uyanık bir halde oturuyordu kumda. hayatımız bir şişenin, bir sigaranın, bir şarkının ucunda diye düşündü adam. kucakladı kadını, zaten çantası da, kadın da hiç ağır değildi. taşıta doğru adım atmaya başladı, kumlar ayağına tatlı tatlı batarken. "çok var mı?" dedi kadın uykulu uykulu, uykuluyken sesi boğuktu. "birbuçuk saate kadar çadırı kırmuş oluruz güzelim" dedi adam. "ama teklifim hala geçerli, eğer üşüyorsan hiç çadırda macera aramayalım, orada bildiğim güzel bir pansiyon var" diye eklemeyi ihmal etmeden. "üşümem ki ben, üşümeme izin vermezsin ki adam" diye içinden geçirdi kadın, verdiği tek tepki ise "hı hı" oldu gülümsemesi esnasında gözlerini kocaman kocaman açarak. adam içine bakarken bile o gözlerin ne renk olduğunu bilemedi. yüzlerce kilometrelerce uzaktaydı işte bildiği her yerden, ait olduğu, olması gerektiği yerin ise birkaç kilometre yakınında. yolda sigara içmesi yasak olmasına rağmen, dayanamadı, içti bir tane. bulunduğu yerden kadını görmeye özen gösteriyordu. zaten saçma bir şekilde her an kadını görmeliymiş gibi hissetmiyor muydu kendini? yol bir anda bitti gibi geldi. güneşli bir gündü, fakat kısa bir süre sonra gökyüzü bulutlanacakmışcasına ufuk çizgisi kararmaya başlamıştı. birkaç şişe şarap aldı adam, kadının tercihlerini çaktırmadan ağzından kaçırmasını sağlamıştı. tütün stoğu çok yeterliydi, kendisi gibi el becerileri gelmişmemiş, sararken döken insanlara göre bile çok. kadının kahvesini içtiği yere doğru gitti. etrafına gülümseme, enerji saçıyordu kadın. hem de bunun için hiçbir çaba göstermeden. adam da buna hayrandı ya. "öp" diye uzattı kadın yanağını, çocukça bir şımarıklıkla. özellikle ses çıkararak öptü adam da. telaşla verdiler hesabı bir avuç bozukluğun içinden, onca eşyanın ayaklarına dolanmaması bir mucizeyken attılar kendilerini dolmuşa. çocuklar gibi şen, tatlı bir uykuda gibi huzurluydular. kısa sürdü yolculuk, zaten güzergah belliydi adamın gözünde, kadın ise gördüğü her şeyi ilk defa görüyordu. "buralar görünen güzellikleri, çoğu kişi sadece buraları görmekle yetiniyor" diye söze girdi adam, "ben ve benim gibiler genelde buralara pek uğramayız, en azından gündüz vakti insanlar varken. ama eğer istersen hemen üstümüzü değişir atarız kendimizi plaja." kadın kararsızdı, soğuk olduğunu duymuştu suyun, pek gönüllü gibi değildi kendini denize atmaya. tereddütteyken indiler dolmuştan. adam bütün yükü aldı, kamp sahibesine doğru el sallayıp çadırı kuracağı boş bir yere doğru yönelmeden önce, kadına döndü. "ben çadırı kurar, şarapları açarım. o arada da sen bize birkaç sigara sararsın". kahkahası çınladı kadının, "ay ne zor işi bırakıyorsun bana, sanki günde yirmi otuz tane sigara sarmıyorum gibi". adam bir telaşla çadırı kurarken, kadın maharetli bir şekilde sigaraları sarmaya koyuldu, sazdan tentenin altında. ufuğu kaplayan siyahlık üstlerine kadar gelmişti artık, ve yağmur kaçınılmaz sondu. adam çadırın içini hızla bir süpürdükten sonra yatakları şişirmeye başladığında kadın ikinci sigaraya geçmişti bile. adam bir yandan yatak şişiriyor, bir yandan da kadını izliyordu. kadın eskilerden bir şarkının melodisine dalmış gidiyordu, adamın yüzüne buruk bir tebessüm yerleştiren bir şarkıydı bu. adam yatakları şişirip şarapları açana kadar, kadın tam beş tane sigara sarmıştı. kahretsin ki adam makinayla bile bu kadar güzel saramıyordu. "hem benim ellerim o kadar narin olsa yakışmazdı" diye düşündü, onun da farklı meziyetleri olsundu. açtığı şişeyi kadına uzattı, çantasını kurcalamaya koyuldu. kadın şarabından bir yudum aldı, adam ufak tefek bir aparatla çadırdan çıkarken. "öpp" diye yanak uzattı adam rövanş istercesine, kadın adamı öperken, adamın burnuna tütünle karışık bir şarap kokusu geldi. adam sarılmış sigaralardan birini aldı, gerisini çadıra koydu, yağmur saz tenteyi pek umursamadan geliyordu üstlerine. cebinden telefonunu çıkardı, o çıkardığı aparata telefonunu taktı. o zaman anladı kadın o ufak tefek aparatın kolon olduğunu. adam yağmur gelmeyen bir yere kolonu koydu, sigarasını yaktı. derin bir iki nefes aldı üstüste. kadına sigarasını uzatırken, ikisi de yıllar öncesinden gelen o şarkıyı duydular. şarkı sözleri başlamadan, adam kadına baktı, kendi sesinin "seni çok özledim" dediğini duydu. şarkı yıllardır olduğu gibi, çok güzeldi ...

*
you and i together in our lives
sacred ties would never fray
then why can i let myself tell lies
and watch you die every day

i think back to the times
when dreams were what mattered
tough talking youth naivete

you said you never let me down
but the horse stampedes and rages
in the name of desperation

is it all just wasted time
can you look at yourself
when you think of what
you left behind

is it all just wasted time
can you live with yourself
when you think of what
you left behind

paranoid delusions they haunt you
where's my friend i used to know
he's all alone
he's buried deep within a carcass
searching for a soul

can you feel me inside your heart
as it's bleeding
why can't you believe you can be loved

i hear your scream in agony
but the horse stampedes and rages
in the name of desperation

is it all just wasted time
can you look at yourself
when you think of what
you left behind

is it all just wasted time
can you live with yourself
when you think of what
you left behind

you said you never let me down
but the horse stampedes, it rages
in the name of desperation

is it all just wasted time
can you look at yourself
when you think of what
you left behind

is it all just wasted time
can you live with yourself
when you think of what
you left behind

the sun will rise again
the earth will turn to sand
creation's colors seem to fade to grey
and you'll see the sickly hands of time
will write your final rhyme
and end a memory

i never thought you'd let it get this far, boy

delimanyak

sonunda ölünmeyen her haftasonuna, alınan her nefese selam olsun.

bir duvar daha yıkıldı, bir set daha geride kaldı.

"kendine iyi bak, sana bir şey olmasın"

Yağmur

yağmuru bekledik durduk. cebimizde sararmış yapraklar. ıslak tütün parçaları birazda. bekledik. keder mi bize yakışmıştı, biz mi kedere yapışmıştık bilemedik.
her yağmurda gökyüzüne baktık. her yağmurda en çok biz ıslandık. bütün şarkıları en acıklı nakaratlarıyla hatırladık. hayat boyu dokunmadığımız kanun'un sesi çizdi yüreğimizi. cızırtılı bir melodi gibiydi artık öpüştüğümüz o ilk kız. belli belirsiz bi melodi. belki bir daha çıkar radyo'da diye sabırla beklediğimiz.

işte yine başlıyor. yine yağmur yağıyor. keder desen en çok giydiğimiz. hala dokunamadık gerçek bir kanuna. ve hala bakıyoruz gökyüzüne her düşen yağmur damlasında. tütün yok ceplerde, çok öksürdük bıraktık. ama ceplerimiz hala ıslak.
yine radyo başındayız her yağmur. o cızırtılı, o çok uzaktan gelen, hani o en sevdiğimiz şarkının, en sevdiğimiz yerini bekliyoruz hala.

kopiraytı aslan kardeşim Edip'in. güzel insanın güzel satırları. paylaşmak istedim.

Denememeler-1

artık şehir efsanelerini takip etmeye ve doğrularını yanlışlarını izlemeye karar verdim. ilk durağım da kabus gören adama söylenen "kıçın açık kalmış oolum" adlı güzide eserdi. acaba ne kadar doğru ola ki? diye düştük yola. hoş, daha doğrusu yatağa. camı çerçeveyi açsam ev daha çok ısınacağı için kapattım dört bir yanı, bastım klimayı cayır cayır. salon 19 derece gösterdiğinde herhalde yatak odası 20-21 arasındadır herhalde. efenim afbuyrunuz yaz kış sonbahar kış kutuplarda buzullarda bu çocuk boxerla yatar. rahatsız ediyor farklısı. kışın kafama kapşonlu bir sweat geçirebiliyorum aslında sırf saçlar ıslak yatıp sinüziti azdırmayayım diye ama, artık saçlar da 3-6 numarada sabitlendiği için o derdim de kalmadı. neyse konuya dönelim. vurduk yorgana tekmenin hasını, havaya girmek adına bastım warlord chronicles'ı, çok hoş bir havada kıvrıldım uyudum. efem önce çok sevdiğim bi arkadaşımın tipini değişik gördüm. piriz hanım kızımız yaklaşık 168cm, sarışın uzun saçlı bir abladır. fekat rüyamda kendisi yaklaşık 180cm matilda gibi küt siyah saçlıydı. "lan piriz bu ne hal" dedim, ama cevap vermedi. biz de piriz, mert ve ben olarak yolda yürüyorduk. bir kalabalık bir arbede, herifler bizi sıkıştırmaya çalışırken aradan sıyrıldık fekat mert bey coştu, kalabalığın arasına daldı. ona buna yapıştırıyor yumruğu. ulan kıçımın açıklığı orda bastı herhalde. "yahu durun 'noluyor" derken arkadan biri bir yerleştirdi ki yumruk mu tekme mi artık neyse, ben iki seksen yerde açtım gözümü. e tabi iki seksen yerde açıcam, uyuyorum. at değiliz ki ayakta uyuyalım. öyle bir sinir, öyle bir hırsla fırladım ki yataktan, gözümden yaş geliyor, nasıl yaparım böyle bir kerizliği diye. iki patlattım duvara da nefes alabildim. sonra tekrar devirip yat tabi. bu sefer yorganı çektim üstüme. aman allahım o ne kadar güzel bir sinema, bunun yanında ne kadar güzel bir hanım kızımız. nasıl tanıştık muamma. ama hanım kızımız ailecek intikal etmiş sinemaya, bu gariban bir başına. böyle "elleri ellerimeee, gözleri gözlerimeeee" modeli duman dumana gidiyor ortalık, fona şarkı bile koymuş alt bilinç. tosunum benim. filmin devre arasında başbaşa durduktan sonra ikinci yarısını da beraber izledik. film bittikten sonra bir çıktık dışarı ki ana baba günü. yeminnen maç çıkışları halt etsin. ister istemez aramıza insanlar girdi, lan uzaklaşıyoruz sevdiceğimle. allahtan ebeveynleri yanında. lan kazık kadar hatun ebeveyn ne ola ki diye düşünürken "assktir" patlayıverdi kafamda. ulan değil numarasını, adını bile bilmiyorum kızın. sadece mel'ül mel'ül bakışmışız, hepsi o. cüzdanıma yıllar sonra kartımdan koymuştum geçen haftalarda. onu rüyaya transfer etmem akıllıca olmuş. içimdeki halk kahramanı hulk'ı ortaya çıkarmak için bundan başka bahaneye ihtiyacım yok tabiki. kalabalığı yara yara geçiyorum, alaaaahhh, abla beni arıyor korkmuş gözlerle, bir göz teması, ablanın arabası hareket ediyor, ben cama tutunup bana uzattığı eline kartımı uzatıyorum, alıyor. sonrası bir bakışma daha ve flashforward. sanki bi tatil beldesi bi yer, deniz yok ama. bankta oturuyorum asvalt bir yol kenarında. tugger+gömlek modeli, sandalet bile yok. bir cintoniktazenaneontherocks içiyorum ki, fondaki "if you are going to san fransisco, be sure to wear some flowers in your hair" da neyin nesi diye düşündürmüyor. bir anda o abla çıkıyor ortaya. o da bana kartını veriyor. yine bakışıyoruz. kesin benim öküzgillerden olduğumu anladı kız, sadece bakıyor diyorum. halbuki yanlış anlamış, tren taklidi yapıp, yavaş yavaş uzaklaşması gerekiyor normalde. ama sanıldığı kadar öküz olmayan abla tam bendenize doğru hamle yapacakken, ipneler ipnesi telefonum sabah beni özellikle gıcık etmesi için "utanır insan bu kadar da güzel olunur mu" diye giriyor devreye. saat 0644. 91 için efkar vakti :) o rüya orda kesilir mi lan ipne telefon, seni satıp ayfon alsam yeri var, ihanettir lan bu. aylardır gördüğüm tek mutlu rüyayı "utanır insan" diye kesen ipneye ise sadece şunu diyebiliyorum, boşol boşol boşol, "beat it" koydum uyanma melodisi olarak, moonwalk yaparak çıkıcam yataktan.

*

bu dersten çıkan sonuç ise, soğuk ortamda (kıç açık tabir ettiğimiz) uyunduğunda korku ve şiddet ögeleri var iken, sıcak ortamlarda (ört ört) daha romantik, daha duygusal ögeler hakim. deney çok NŞA olmadı aslında, yatarken ayıktım. ama sarroşken çok az rüya görüyorum. o sayılmayabilirdi. yorganlarınızı yakınız efem. sizi olmayacak hayallere sürüklerler. kafaya göre gecenin sidikli saatlerini "before sunrise"a çevirmeye çalışırlar ki, olmaz. sonra sabah kalkınca vay anasını hissiyatını adamın böğrüne böğrüne vurup, bir bira açtırıp, bir sigara yaktırırlar.

*

tuba önal diye bi abla şarkı söylüyordu bir aralar, güzel de söylüyordu. ay lov yuuğ beeybiiğ en ifits kuaydolraaayd ay niid yu beeeybiiiğ tu wormelonliinaaayt aylovyuğ beeeybiiiğ trastinmiiiğ venayseeeeeyyy melodisiyle hepberaber efenim;

gelmezsen gelme
unutulmayan hangi acı var ki
eski bir hatıra olursun sen de
zamanı gelince

gelmezsen gelme
sabah olmayan hangi gece var ki
zamanı gelince yeni bir aşkla
baştan başlar her şey
*

sabahlar olmasın.